Vuurgoudhaan

• Orde: zangvogels – Passeriformes;
• Familie: zangers – Sylviidae;
• Lengte: 9 – 10 cm;
• Spanwijdte: 13 – 16 cm;
• Biotoop: in naald- en gemengde bossen. Het meest in oost-Nederland;
• Voedsel: kleine insecten en spinnen;
• Periode: gehele jaar. Wintergasten in soms vrij grote aantallen. Herkomst wintergasten waarschijnlijk Duitsland en Denemarken;
• Aantal broedparen: 6.500 – 8.500;
Vuurgoudhaantje is samen met het goudhaantje het kleinste Europese vogeltje. De soort vestigde zich vanaf 1928 in ons land. De aantallen en verspreiding namen tot ongeveer 1975 sterk toe. In sommige gebieden namen de aantallen rond de eeuwwisseling iets af. De omvorming van sparrenbos in natuurlijk loofbos is waarschijnlijk ongunstig voor de soort. De laatste jaren valt weer een toename te zien, waarschijnlijk deels gerelateerd aan het mildere winterweer.
Doordat het goudhaantje het grootste deel vaan zijn tijd besteedt aan het zoeken van voedsel in de toppen van naaldbomen, ziet men de vogel moeilijk. Rusteloos vliegt het goudhaantje van tak naar tak en vaak klimt hij ondersteboven langs de twijgen op zoek naar insecten.
De roep van het goudhaantje verraadt zijn aanwezigheid. Omdat de roep een hoge frequentie heeft, is het voor de oudere en de ongeoefende vogelaars nauwelijks waarneembaar. Op golfbaan Anderstein bestaat de meeste kans het vuurgoudhaantje te spotten in het gemengde bos aan het begin van de Heide-lus.