Groene specht - Picus viridis
• Orde: spechtvogels – Piciformes;
• Familie: spechten – Picidae;
• Lengte: 30 – 36 cm;
• Spanwijdte: 40 – 52 cm;
• Biotoop: kleinschalige cultuurlandschappen met oude bomen. In grote bosgebieden langs de randen of rond kale stukken;
• Voedsel: insecten, vooral mieren. Voedsel zoekt de Groene Specht vooral op de grond;
• Periode: gehele jaar. In strenge winters kunnen veel vogels het niet overleven;
• Aantal broedparen: 9.500 – 11.500;
De lachende roep van de Groene Specht is een opvallend kenmerk. Vanwege zijn schuwheid, verraad deze kenmerkende roep de aanwezigheid van de Groene Specht op golfbaan Anderstein. Op hole Heide-6/7 bestaat de kans de Groene Specht ook nog te zien.
De Groene Specht roffelt niet vaak en zwak op een boomstam. Tussen 1975 en 2000 verdween de Groene Specht uit veel bosgebieden op de zandgronden. Tegelijkertijd kwam de Groene Specht vaker voor in lage delen van Nederland. De aantalsontwikkeling van de Groene Specht valt moeilijk te verklaren. Bij de achteruitgang op de zandgronden kan een vermindering van het voedselaanbod een factor zijn. Door de stikstofdespositie ontstaat vergrassing en verruiging, dat voor bepaalde mierensoorten nadelig is. Sneeuwrijke winters zijn bovendien nadelig voor deze vogel. Dan is er immers geen voedselaanbod. Door het ontstaan van nieuwe leefgebieden in Laag-Nederland is er de laatste 10 – 20 jaar weer een toename van de Groene Spechten te zien. Sinds 2017 staat de soort niet meer op de Rode Lijst van Nederlandse broedvogels.